بریده‌ای از کتاب از دو که حرف می زنم از چه حرف می زنم اثر هاروکی موراکامی

خاطراتی پیش پا افتاده و حقیرند اما تک تک شان برای من ارزشمند و معنا دار هستند. تا یکی از آن ها به یادم می افتد ناخودآگاه لبخندی بر لبانم می‌نشیند و یا اخم می کنم. شاید شبیه خاطرات دیگران باشند ولی از برآیند آن ها یک نتیجه حاصل می شود: من؛ من در اینجا و اکنون...