بریده‌ای از کتاب ظرافت جوجه تیغی اثر موریل باربری

هیچ چیزی بی رحم تر و ناعادلانه تر ازواقعیت بشری نیست : ادمها در جهانی زندگی میکنند که در ان واژه ها حکومت میکنند و نه عمل ها ، و صلاحیت نهایی در تسلط بر زبان است . وحشتناک است ، چون ما پستانداران برنامه ریزی شده ایم برای خوردن ، خوابیدن ، تولید مثل کردن ، به چنگ اوردن سرزمین خود و برقراری امنیت خود و اینکه با استعدادترین ها در انجام این کارها ، حیوانی ترین‌های ما ، همیشه اجازه میدهند کسانی سوارشان شوند که خوب حرف میزنند ، در حالیکه از نگهداری باغ خود ، از اوردن یک خرگوش برای شام یا درست تولید مثل کردن ناتوانند . انسان در جهانی زندگی میکند که ناتوان ها بر ان حاکم اند . این اهانتی وحشتناک به طبیعت حیوانی ماست، نوعی فساد ، تناقض عمیق .