بریده‌ای از کتاب کمدی الهی: برزخ اثر دانته آلیگیری

شما آدمیان چنان دندان در طعمه ی نوک قلاب فرو می برید که به ناچار قلاب حریف کهن بسوی خویشتان می کشاند، لاجرم دانه و دام چندان به کارتان نمی آید... آسمان بر گرد شما می چرخد و با نمودن زیبائیهای جاودان خود به سوی خویشتان می خواند و با این وصف دیدگان شما جز بر روی زمین نمی نگرند‌..‌. سرود چهاردهم برزخ