بریده‌ای از کتاب جنایات و مکافات اثر فیودور داستایفسکی

اگر دیگران نفهم اند و تو یقین داری که نفهمند، پس چرا نمی‌خواهی عقلت را به کار بیاندازی؟ آن وقت بود که فهمیدم اگر بخواهم منتظر بنشینم تا همه عاقل شوند و سر عقل بیایند، باید حالا حالاها صبر کنم… بعد رسیدم به اینکه اصلا چنین چیزی ممکن نیست، مردم عوض بشو نیستند؛ احدی هم نمی تواند آنها را تغییر دهد و نمی‌ارزد که انسان سعی بیهوده کند! بله، همین طور است! اساس هستیشان همین نفهم بودن است، این قانون آنهاست… این یک اصل است! و من اکنون می‌دانم ، کسی می تواند بر این مردم سروری کند که از لحاظ عقلی و روحی محکم و قوی باشد! هرکسی که جسارت بیشتری به خرج دهد ، حق بیشتری خواهد داشت. آن کس که مقدسات را زیر پا لگد کند و امور مهم را نادیده بگیرد و بر آن تف بیندازد، او قانونگذار آنان است و هرچه بیشتر جسارت کند در چشم مردم مقام والاتری پیدا خواهد کرد. تا بوده چنین بوده و بعدها نیز چنین خواهد بود. باید کور باشی که نتوانی ببینی!