بریده‌ای از کتاب راز فال ورق اثر یوستین گوردر

زمان نه می گذرد ، و نه صدایی دارد، هانس توماس. آنکه می گذرد ما هستیم، و آنچه صدا می دهد ساعت مان است . زمان راه خود را در تاریخ با همان سکوت و خستگی ناپذیری فرو می بلعد که خورشید از مشرق طلوع و در مغرب غروب می کند. تمدن ها ی بزرگ را واژگون می کند، یادمان های باستانی را می فرساید، و نسل ها را یکی پس از دیگری حریصانه می بلعد. زمان می جود و خرد میکند _ و ما همان کسانی هستیم که میان آرواره هایش قرار داریم.»