بریده‌ای از کتاب مائده های زمینی و مائده های تازه اثر آندره ژید

در از خودگذشتگی است که هرگونه اثباتی به کمال می رسد. آنچه در وجود خویش واگذاری، هستی خواهد پذیرفت. آنکه در پی اثبات خویش است،خود را نفی می کند. آنکه از خود می گذرد،خود را به اثبات می رساند. تملک تمام عیار تنها با بخشش به اثبات می رسد. آنچه نتوانی ببخشی، مالک تو می شود. بی قربانی، رستاخیزی درکار نیست. هیچ چیز جز با پیشکش شدن شکوفا نمی گردد.آنچه بخواهی در وجود خویش حفظ کنی، رو به زوال می رود.