بریده‌ای از کتاب کمدی الهی: برزخ اثر دانته آلیگیری

یک ماه و اندی آزمودم که ردای فخیم برای آن کس که آن را از آلودگی دور خواهد چه بار سنگینی است، چندان که در برابر آن هر بار دگر چون پرکاهی سبک می نماید. دریغا که بس دیر در خط پارسایی افتادم، اما در آن وقت که کشیشی رومی شدم دریافتم که زندگی سرابی گمراه کننده است. دیدم که در آنجا دل از آرامش برخوردار نمی تواند شد و در آن زندگی از این بالاتر نمی توان رفت، لاجرم آتش عشق این زندگانی دگر در دلم شعله برافروخت... سرود نوزدهم برزخ