بریده‌ای از کتاب تعلق؛ محور تحول در انسان اثر محمدصادق حائری شیرازی

مستضعف اسلام، فقیر نیست؛ مستضعف اسلام، دون نیست؛ مستضعف اسلام «لا يُرِيدُونَ عُلُوا» است. داوود مستضعف بود و بلعم باعورا مستكبر. خوراک بلعم قرصی نان جو بود و خانه اش غاری و هیچ یک از نعمات دنیایی در اختیارش نبود اما وقتی سلطان محل از او می خواهد که مؤمنان را نفرین کند نمیتواند نظر سلطان درباره خودش را دست کم بگیرد. در مقابل مستکبر موضع گیری لازم را نمی کند به دلیل اینکه از نان و لذت غذا و شهوات میگذرد؛ اما از لذات مراد بودن و اینکه پادشاهی مرید او باشد نمیگذرد این علو فی الارض است.او دوست دارد شاهی مریدش باشد.