بریده‌ای از کتاب آسمانی نشان! آسمانی بمان!: آسمان را با زمین عوض نکنیم ما برای آسمان آفریده شده ایم ... اثر محسن عباسی ولدی

او دارد. چرا من ندارم؟!» حرف بچه هاست. خسته نشدی از بچه ماندن؟ کی میخواهی بزرگ شوی؟ چرا فکر میکنی برای بزرگ شدن، فرصت به اندازه کافی هست ؟ قبر که جای بزرگ شدن نیست؛ جای پاسخ دادن به سؤال «چرا» کوچک مانده ای؟» است. چرا فقط به چیزی که نداری فکر میکنی؟ دارایی ات چرا از دیده پنهان است؟ اصلاً فکر کن و ببین برای به دست آوردن چیزی که نداری، چه قدر از چیزهایی را که داری باید بدهی آن زن شغل دارد و تو نداری برای به دست آوردن شغل چه قدر باید خرج کنی؟ کمی دیگر فکر کن و ببین می ارزد برای به دست آوردن شغل آن هم برای این که از دیگران عقب نمانی تکه ای از آرامشت بخشی از مادری ات، قطعه ای از زنانگی ات و قدری از رشته محبت شوهرت را بدهی؟ از فکر کردن خسته نشو شاید فکر کردن ها تو را به این نتیجه رساند که اگر بنای چشم و همچشمی هم باشد، دیگران باید به دنبال آنچه تو داری باشند. شاید چشم دیگران کم سوست که آنچه را در دستان توست نمیبینند. خودت چشم هایت را باز کن اینهایی که داری اگر از دست بروند معلوم نیست برگردند.