بریده‌ای از کتاب شهر و دیوارهای نامطمئنش اثر هاروکی موراکامی

از آقای کویاسو پرسیدم: "چی شد که تصمیم گرفتین دامن بپوشین؟" و بله، همین موقع با لبخندی سرزنده و خنده‌برلب، طوری که انگار رفتارش طبیعی‌ترین رفتار ممکن بود، گفت: "یکی از دلایلش اینه که وقتی همچین دامنی می‌پوشم، احساس می‌کنم چند بیت از شعری زیبا هستم."