بریده‌ای از کتاب گفتگو با کافکا اثر گوستاو یانوش
1403/10/28
4.3
3
صفحۀ 53
ملاقات غیر منتظره را مزاحمت دانستن نشانه آشکار ضعف است. فراری است از آنچه قابل پیش بینی نیست. به حفره موجودیتی به اصطلاح خصوصی می‌خزی، چون نیروی غلبه بر جهان را فاقدی. از معجزه می‌گریزی و به محدودیتی که برای خودت ساخته ای پناه می‌بری. این جز عقب نشینی چیزی نیست. مگر نه این است که بودن خود نوعی با اشیا بودن است نوعی گفتگو است؟ از این نباید گریخت.
ملاقات غیر منتظره را مزاحمت دانستن نشانه آشکار ضعف است. فراری است از آنچه قابل پیش بینی نیست. به حفره موجودیتی به اصطلاح خصوصی می‌خزی، چون نیروی غلبه بر جهان را فاقدی. از معجزه می‌گریزی و به محدودیتی که برای خودت ساخته ای پناه می‌بری. این جز عقب نشینی چیزی نیست. مگر نه این است که بودن خود نوعی با اشیا بودن است نوعی گفتگو است؟ از این نباید گریخت.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.