بریده‌ای از کتاب این دست بی صدا اثر حسین صفا

خوش به حال من که با خودم هر چه بیشتر پریده‌ام حظِ بیشتر کشیده‌ام همچنان که روزگار من هر چه تلخ و تلخ‌تر شده‌ست دلپذیرتر گذشته است...