بریده‌ای از کتاب تلخ تر از جدایی اثر بهار کرباسی

نه تو می مانی و نه اندوه ونه هیچ یک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم وبه کوتاهی آن لحظه شاد که گذشت غصه هم می گذرد آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند لحظه ها عریانند به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز.... سهراب سپهری