بریده‌ای از کتاب رابعه، امیرزاده ای که کنیز غلامش شد اثر فواد فاروقی

او روحیه هر دم دگرگون شونده امیران،شاهان و به طور کلی قدرتمندان را میشناخت،میدانست دوستی با چنان کسانی هم شیرینی عسل را به کام آدمی میریزد و هم زهری به تلخی حنظل؛بسته به این است که آدمی چگونه با آنان برخورد کند،چگونه رگ خوابشان را به دست آورد تا از نوش قدرتمندان بهره بگیرد،نه از نیششان.