بریدهای از کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع): زندگی و زمانه امام حسین (ع) از زبان ایشان اثر محمد محمدیان
1404/5/11
صفحۀ 191
در صبح عاشورا دستهای خویش را به درگاه الهی بلند و چنین مناجات کردم: پروردگارا! در تمام حوادث ناگوار تو تکیهگاه منی، در هر سختی تو امید منی، و هر پیشآمدی که برایم اتفاق میافتد تو یار و یاور منی. اطمینان من به توست. که بسیار اندوهها که به من روی آورد که دلها را ناتوان میکرد، راه چاره را مسدود ساخت، کاری از دوست برنمیآمد و دشمن زبان به شماتت میگشود، اما همه را باتوجه به تو بر خود هموار ساختم و جز تو با دیگری در میان ننهادم، و به جز وصول به حضرت تو به دیگری اعتنا ننمودم. تو درب گشایش را به روی من گشودی و آن اندوه را از من برطرف کردی، پس تویی که صاحب اختیار هر نعمتی و همه نیکیها به دست تو، و تمام آرزوها متوجه توست.
در صبح عاشورا دستهای خویش را به درگاه الهی بلند و چنین مناجات کردم: پروردگارا! در تمام حوادث ناگوار تو تکیهگاه منی، در هر سختی تو امید منی، و هر پیشآمدی که برایم اتفاق میافتد تو یار و یاور منی. اطمینان من به توست. که بسیار اندوهها که به من روی آورد که دلها را ناتوان میکرد، راه چاره را مسدود ساخت، کاری از دوست برنمیآمد و دشمن زبان به شماتت میگشود، اما همه را باتوجه به تو بر خود هموار ساختم و جز تو با دیگری در میان ننهادم، و به جز وصول به حضرت تو به دیگری اعتنا ننمودم. تو درب گشایش را به روی من گشودی و آن اندوه را از من برطرف کردی، پس تویی که صاحب اختیار هر نعمتی و همه نیکیها به دست تو، و تمام آرزوها متوجه توست.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.