بریده‌ای از کتاب تو می آیی اثر علی صفایی حائری

بگذر... که سبز زندگی ، زرد است و روزش سیاه است و آبی اش ، خون‌رنگ و آسمانش ، تیره و زمینش سرشار از جنازه‌های عفونت و خاکش ، سیراب از شکم‌های برآمده و استخوان‌های درهم تکیده بگذر... که راستش هم دروغ و نیرنگ است.