بریده‌ای از کتاب آشنایی با مبانی شبیه خوانی: به ضمیمه تعزیه آزمون سیاوش اثر داود فتحعلی بیگی

به نظرم این قسمت هم از جمله قسمت‌های زیبای کتاب بود. درون‌مایه تعزیه رو توضیح میده که همون «جدال همیشگی خیر و شر در عرصه‌ی تاریخ» هست.

از یه طرف آموزه‌های باستانی ما ایرانیان که از جدال اهورا و اهریمن صحبت میکنه و از طرف دیگه آموزه‌های دینی_مذهبی ما که تاریخ رو عرصه مبارزه‌ی خیر و شر یا به عبارتی جنود الله و جنود ابلیس معرفی کرده باعث شده تا تعزیه به عرصه‌ای فراتر از یک نمایش بره. 
من فکر میکنم همین مضامین هستن که باعث شدن تعزیه‌‌ی ایرانی تبدیل به یک گونه‌ی نمایشی ویژه و جالب‌توجه بشه.