بریده‌ای از کتاب باده توحید: در کربلای عشق اثر سیدمحمدصادق حسینی طهرانی

باقی داستان را بی‌خیال؛
همین جملهٔ اول، من را برد در خیال...


+خوشا‌به‌حالت «نوف»!
در این پوچ‌ستانِ دنیا
چه لذتی بالاتر از اینکه
آدم یک شب را با مولایش به صبح برساند...؟