بریده‌ای از کتاب سال بلوا اثر عباس معروفی

"واه! من به سن و سال او سه تا شکم زاییده بودم، چه حرفی است؟" چه حرفی؟ هیچ آدمی آدم دیگر نیست. عمر باخته ها، عاشق عمر دیگران می شوند، همان جور که خودشان قربانی شده اند، دیگران را هم نابود میکنند، با حرف های قشنگ، وعده های فریبنده، سلیقه های یکنواخت، زبان بازی، زبان بازی و همه اش دروغ، ظاهر دروغ، خوشگلی های دروغ......