بریدۀ کتاب

آدمی دارای جسمی است که هم باری است بر دوش او و هم وسوسه‌گر او، و به ناچار این بار را می‌کشد و به دلخواه او رفتار می‌کند. باید از این جسم مواظبت کند و نگاهدارش باشد و در عین حال او را مغلوب خود سازد و از او اطاعت نکند مگر در نهایت امر. که هر چند اطاعت از وسوسه‌های نفس را خطا می‌نامند، اما خطایی است قابل عفو. و هر چند نوعی سقوط است، اما سقوطی است که زانوان را خم می‌کند و شاید به سجود بینجامد.