بریده‌ای از کتاب سه دیدار با مردی که از فراسوی باور ما می آمد اثر نادر ابراهیمی

_تا به کِی باید رفت؟ _زمان، مُقدّر نکرده‌ییم؛ اما این را می‌دانم که تا می‌رویم، بیشْ سال‌تر نخواهیم شد. زمانِ فرسوده‌ساز، بیرونِ ما در حرکت است. زمان، برای آنها که با شتابِ زمان، و سرشار از ایمانْ حرکت می‌کنند، تا لحظه‌ی وصل از حرکتْ می‌ماند. پیش از ما گفته‌اند...