بریده‌ای از کتاب آنجا که هندوانه ها می رویند اثر سیندی بالدوین
6 روز پیش
صفحۀ 218
امید چونان پرنده‌ای ست که در روح آشیان دارد و بی کلام، آواز سر می‌دهد و هرگز خاموش نمی‌شود...
امید چونان پرنده‌ای ست که در روح آشیان دارد و بی کلام، آواز سر می‌دهد و هرگز خاموش نمی‌شود...
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.