بریده‌ای از کتاب دل ما اثر گی دو موپاسان

گهگاه به نظرش می‌رسید دل همه‌ی مردم، لابد مثل تن، دست‌هایی دارد؛ دست‌هایی پر مهر و درازکشیده که جذب می‌کنند، در آغوش می‌کشند و بغل می‌کنند و دل خودش بی دست است. دل او فقط چشم داشت و بس.