بریده‌ای از کتاب تکه هایی از یک کل منسجم اثر پونه مقیمی
1403/12/25
4.1
192
صفحۀ 342
خسته شدم و اندوهی همچون اقیانوسی بی‌انتها به سینه‌ام نشست؛ سنگین و آرام، عمیق و بی‌تلاطم.
خسته شدم و اندوهی همچون اقیانوسی بی‌انتها به سینه‌ام نشست؛ سنگین و آرام، عمیق و بی‌تلاطم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.