بریده‌ای از کتاب پس از تو اثر جوجو مویز
دیروز
صفحۀ 150
آدم فقط عادت می‌کند که با این غم زندگی کند حتی اگر زنده نباشند و نفس نکشند بازهم باهات میمونن. دیگه همون اندوه خرد کننده ای نیست که در ابتدا احساسش کردی که غرقت میکرد و باعث میشد که بخوای گریه کنی. ....این چیزی است که یاد میگیری همراهت باشه نه مزاحم. مثل قبول کردن نقطه ضعف خودت میمونه.
آدم فقط عادت می‌کند که با این غم زندگی کند حتی اگر زنده نباشند و نفس نکشند بازهم باهات میمونن. دیگه همون اندوه خرد کننده ای نیست که در ابتدا احساسش کردی که غرقت میکرد و باعث میشد که بخوای گریه کنی. ....این چیزی است که یاد میگیری همراهت باشه نه مزاحم. مثل قبول کردن نقطه ضعف خودت میمونه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.