بریده‌ای از کتاب سه گانه ی نگهبانان: موزه ی دزدان اثر لیان تنر

در دنیا هستند کسانی که خیال می کنند از بقیه بهترند یا لیاقتشان بیشتر است ؛کسانی که حتی تا آخرین سکه مادربزرگشان را هم می‌دزدند و به کارشان هم افتخار می کنند . من کاری به این جور آدم ها ندارم .. توانایی حرکت بی سر و صدا و داشتن نگاه و دست تیز و فرز، موهبت است ، ولی اگر از اینها به ضرر دیگران استفاده کنی ، فقط به خودت و همه اطرافیانت خیانت کرده ای . ولی چیزهایی هم هست که ناچار فقط باید آنها را بدزدی . یعنی اگر به قدر کافی شجاعت و عشق در وجودت باشد ، چاره ای جز دزدیدنشان نداری . مثلاً آزادی را باید از چنگ ستمگر بیرون کشید و دزدید . باید آدم های بیگناه را پیش از آنکه نابود شوند ، نجات داد و دزدید