بریده‌ای از کتاب سن عقل (از سه گانه ی راه های آزادی) اثر ژان پل سارتر

ناگهان به نظرش رسید که چراغ، آینه با بازتاب‌های تندش، ساعت آونگی کوچک، صندلی راحتی و گنجه‌ی نیمه‌باز، همگی ماشین‌های بی‌رحمی هستند، فکر کرد آن‌ها به کار افتاده‌اند و با سماجتی باورنکردنی، وجود شکننده‌ی‌شان را در نیستی می‌گسترانند، درست مانند یک صفحه سمج که می‌خواهد ترجیع‌بند ترانه را هر طور شده پخش کند.