بریده‌ای از کتاب جین ایر اثر شارلوت برونته
1403/4/27
جین ایر جلد 1
4.2
183
صفحۀ 380
مثل آدم تشنه‌ای بودم که خودش را افتان‌وخیزان به چشمه‌ای می‌رساند و می‌فهمد آب آن سمی است، اما باز هم خم می‌شود و به گونه‌ای می‌نوشد که انگار نوشیدنی بهشتی است.
مثل آدم تشنه‌ای بودم که خودش را افتان‌وخیزان به چشمه‌ای می‌رساند و می‌فهمد آب آن سمی است، اما باز هم خم می‌شود و به گونه‌ای می‌نوشد که انگار نوشیدنی بهشتی است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.