بریده‌ای از کتاب شرح دعای سحر اثر روح الله خمینی

(شنیدن کی بود مانند دیدن) زیرا عبارت‌ها کوتاه است و اشارت‌ها ناتوان و بیان‌ها نارساست و زبان‌ها لال و به این حقیقت دست نتوان یافت مگر آنکه از پوشش‌های رقیق که به روی آنهاست عبور کنی و این حقایق را به آسانی نمی‌شود درک کرد مگر آنکه علاقه‌های دنیوی را از خود به دور انداخته و بار سفر به باب الابواب انسانیت بربندی و از همه مراتب انانیت بیرون روی و همه شهوت‌های نفسانی را ترک گویی که جز با ترک قیدهای مقام اطلاق را شهود نتوان کرد جز با القاء حدود، وصول به دروازه ارسال و بی‌حدی آسان نگردد . پس ای حبیب من سعی و کوشش کن که به مقام شهود برسی که شهید، سعید است و سعادت با شهادت توأم است و کوشش کن تا عاشق روی دلدار شوی که هر کس کشته عشق شد شهید مرده است . ز شمشیر غمش رقص کنان باید رفت کان که شد کشته او نیک سرانجام افتاد صلواتی عنایت بفرمایید بر روح بزرگ امام خمینی رحمةالله