بریده‌ای از کتاب حرمت شکنی ها اثر جورجو آگامبن

پارمیدا

پارمیدا

1403/12/27

بریدۀ کتاب

صفحۀ 90

باید تمایز گذاشت میان دنیوی‌سازی و حرمت شکنی. دنیوی سازی صورتی از سرکوب و واپس‌زنی است. نیروهایی را که با آنها سر و کار دارد دست‌ناخورده می‌گذارد زیرا فقط آنها را از مکانی به مکانی دیگر می‌برد. بدین اعتبار دنیوی‌سازیِ سیاسیِ مفهوم‌های الاهیات (مثلاً تعالی خداوند به‌منزله‌ی پارادایم یا سرمشقی برای قدرت حاکم) کاری نمی‌کند جز جابه‌جا کردن سلطنت آسمانی خداوند با سلطنتی زمینی بدون دست‌زدن به قدرت آن. حرمت شکنی، اما، آنچه را بی‌حرمت می‌سازد خنثی می‌کند. آنچه زمانی خارج از دسترس و جدا بود، همین‌که بی‌حرمت شود، هاله‌اش را از کف می‌دهد و به حوزه‌ی استفاده بازگردانده می‌شود. هر دو عملیاتی سیاسی‌اند: اولی با برگرداندن قدرت به الگویی مقدس اِعمال آن را تضمین می‌کند، دومی دستگاه‌های قدرت را از کار می‌اندازد و فضاهای قبضه شده به دست قدرت را به استفاده‌ی مشترک باز‌می‌گرداند.

باید تمایز گذاشت میان دنیوی‌سازی و حرمت شکنی. دنیوی سازی صورتی از سرکوب و واپس‌زنی است. نیروهایی را که با آنها سر و کار دارد دست‌ناخورده می‌گذارد زیرا فقط آنها را از مکانی به مکانی دیگر می‌برد. بدین اعتبار دنیوی‌سازیِ سیاسیِ مفهوم‌های الاهیات (مثلاً تعالی خداوند به‌منزله‌ی پارادایم یا سرمشقی برای قدرت حاکم) کاری نمی‌کند جز جابه‌جا کردن سلطنت آسمانی خداوند با سلطنتی زمینی بدون دست‌زدن به قدرت آن. حرمت شکنی، اما، آنچه را بی‌حرمت می‌سازد خنثی می‌کند. آنچه زمانی خارج از دسترس و جدا بود، همین‌که بی‌حرمت شود، هاله‌اش را از کف می‌دهد و به حوزه‌ی استفاده بازگردانده می‌شود. هر دو عملیاتی سیاسی‌اند: اولی با برگرداندن قدرت به الگویی مقدس اِعمال آن را تضمین می‌کند، دومی دستگاه‌های قدرت را از کار می‌اندازد و فضاهای قبضه شده به دست قدرت را به استفاده‌ی مشترک باز‌می‌گرداند.

150

10

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.