بریده‌ای از کتاب روز ملخ اثر ناتانیل وست
1403/2/8
3.3
3
صفحۀ 1
تنها آنانی که هنوز امیدی در دل دارند می‌توانند از موهبت اشک بهره‌مند شوند، اشکشان که بند می‌آید، حالشان هم بهتر می‌شود. اما گریه هیچ دردی از نومیدان دوا نمی‌کند، آنان که امیدی در دل ندارند و اضطرابشان ریشه‌ای و همیشگی است. هیچ‌چیز برای آنان تغییر نمی‌کند. معمولاً خودشان این را می‌دانند، اما نمی‌توانند جلو گریه‌شان را بگیرند.
تنها آنانی که هنوز امیدی در دل دارند می‌توانند از موهبت اشک بهره‌مند شوند، اشکشان که بند می‌آید، حالشان هم بهتر می‌شود. اما گریه هیچ دردی از نومیدان دوا نمی‌کند، آنان که امیدی در دل ندارند و اضطرابشان ریشه‌ای و همیشگی است. هیچ‌چیز برای آنان تغییر نمی‌کند. معمولاً خودشان این را می‌دانند، اما نمی‌توانند جلو گریه‌شان را بگیرند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.