بریده‌ای از کتاب نامه های گاندو: تمساحی از سیستان و بلوچستان اثر معصومه یزدانی

قورجان سلام. وقتی داشتم ای میلم را امضا می‌کردم، حشره خور کوتوله گفت:( پس تو همون گاندویی هستی که دنبال مامانش می‌گرده؟) گفتم:( آره! تو از کجا می‌دونی؟ ) حشره خور کوتوله هم از توی کوله‌اش تبلتش را درآورد و عکس مامان گاندویم را نشانم داد. فهمیدم تو بهترین دوست دنیایی، چون عکس مامانم را برای همه فرستادی.