بریده‌ای از کتاب جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی
1403/10/17
4.1
131
صفحۀ 337
غروب در خانه فرود آمد. هوا تاریک شد. اما تاریکی را تو با دل روشن می توانی ببینی. وقتی دل تو از شب هم تاریک تر است، دیگر چه رنگی می تواند داشته باشد شب؟ بگذار تاریکی بدمد. نفوذ کند. بگذار شب بیاید. دیگر چشم چشم را نمی بیند. دیگر کس کس را نمی بیند. این خود بهتر!
غروب در خانه فرود آمد. هوا تاریک شد. اما تاریکی را تو با دل روشن می توانی ببینی. وقتی دل تو از شب هم تاریک تر است، دیگر چه رنگی می تواند داشته باشد شب؟ بگذار تاریکی بدمد. نفوذ کند. بگذار شب بیاید. دیگر چشم چشم را نمی بیند. دیگر کس کس را نمی بیند. این خود بهتر!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.