بریده‌ای از کتاب خلاقیت در ریاضیات و مهندسی اثر پرویز شهریاری

- ریاضیات سرشار از زیبایی است. و اگر کسی دل‌بسته‌ی آن شود هرگز نمی‌تواند از او دل برکَند. - برای ایجاد خلاقیت ریاضی باید بدانیم که از کجا شروع کنیم. تنها چیزی که لازم است آن است که فرد خود را برای درک مطلب آماده کند. - مقدمات خلاقیت تنها یک چیز است: صَرف وقت و تلاش. این اولین و آخرین شرط است. - در ستایش ِ کار ِ گروهی. آقای شهریاری در ابتدای یک سال تحصیلی، در مدرسه و کلاس درس‌اش چنین عمل می‌کند: بچه‌ها را به گروه‌های سه‌نفره از یک درس‌خوان، یک متوسط و یک درس‌نخوان تقسیم کردند و اعلام کردند که از این به بعد، نمره‌ی هر یک از شما، برابر نمره‌ی میانگین سه‌تایی شما خواهد بود. ابتدا اعتراضات زیاد بود. اما در کمال معجزه، در آخر سال که نمر‌ه‌ی هرکسی برای خود منظور می‌شد، کمترین نمره ۱۵ونیم بود! پی‌نوشت. این بریده، آخرین گزارشم از صفحه‌های پایانی کتاب است که طبق سفارش به‌دست رسیده از بهخوانی‌های دانا، و با نیت ِ در دسترس بودن ِ بیشتر ِ توضیحات برای علاقه‌مندان ِبه کتاب‌هایی از این دست، این‌جا آن را اضافه کردم. همچنین در تاریخچه‌های مطالعه‌ام از کتاب، از دیگر بخش‌هایش هم گزارش‌هایی نوشته‌ام. :)