بریده‌ای از کتاب افسانه ی میگسار قدیس اثر یوزف روت

به نظر او مرجان‌ها، حیواناتی دریایی بودند که صرفاً از سر تواضعی هوشمندانه نقش درختان و گیاهان را بازی می‌کردند تا اسیر یا قربانی کوسه‌ها نشوند. مرجان‌ها مشتاق آن بودند که به دست غواصان چیده شوند و پای بر کره‌ی خاکی بگذارند، آن‌گاه تکه‌تکه شوند، صیقل ببینند و به نخ کشیده‌ شوند تا سرانجام خویشتن را وقف هدف راستین هستی‌شان کنند، یعنی بدل شدن به زر و زیور زنان زیبای روستایی.