بریده‌ای از کتاب شقایق و برف (دو جلدی) اثر هانری تروایا
1403/10/12
صفحۀ 758
سر تا پایش را تسلایی بدون شادی فرا گرفته بود، مثل اینکه با زنده ماندن، تمام هستی اش را باخته باشد.
سر تا پایش را تسلایی بدون شادی فرا گرفته بود، مثل اینکه با زنده ماندن، تمام هستی اش را باخته باشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.