بریده‌ای از کتاب سپیده دمان اثر فریدریش ویلهلم نیچه

راستی را آدمی به تمامی چه به دیوانگان نزدیک می‌شود وقتی به آرزو‌های روشنفکرانهٔ نهانی‌اش گوش می‌سپارد. ١۵٧ - سپیده‌دمان - نیچه - علی عبداللهی