بریده‌ای از کتاب روی ماه خداوند را ببوس اثر مصطفی مستور
1403/3/30
3.5
156
صفحۀ 49
ای پسر عمران ! هر گاه بنده ای مرا بخواند ، آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
ای پسر عمران ! هر گاه بنده ای مرا بخواند ، آن چنان به سخن او گوش می سپرم که گویی بنده ای جز او ندارم اما شگفتا که بنده ام همه را چنان می خواند که گویی همه خدای اویند جز من.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.