بریده‌ای از کتاب شب های روشن اثر فیودور داستایفسکی

دست تو یخ کرده و مال من سوزان است. وای ناستنکا ، تو مگر کوری که نمی‌بینی؟ وای که آدم‌های خوشبخت گاهی چه غیر قابل تحمل‌اند! ولی من که نمی‌توانستم با تو اوقات تلخی کنم!...