بریده‌ای از کتاب سپیده دمان اثر فریدریش ویلهلم نیچه
1404/5/12
صفحۀ 175
اگر می‌خواستیم و پروا نمی‌کردیم که معماری منطبق بر سبک روانیمان برپای داریم (برای این کار بسی بزدلیم) الگوی ما می‌بایست یک لابیرنت می‌بود. ١٧۵ - سپیده‌دمان - نیچه - علی عبداللهی
اگر می‌خواستیم و پروا نمی‌کردیم که معماری منطبق بر سبک روانیمان برپای داریم (برای این کار بسی بزدلیم) الگوی ما می‌بایست یک لابیرنت می‌بود. ١٧۵ - سپیده‌دمان - نیچه - علی عبداللهی
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.