بریده‌ای از کتاب گناه دریا اثر فریدون مشیری

مرا عمری به دنبالت کشاندی سرانجام به خاکستر نشاندی ربودی دفتر دل را و افسوس که سطری هم از این دفتر نخواندی گرفتم عاقبت دل بر منت سوخت پس از مرگم سرکشی هم فشاندی گذشت از من ولی آخر‌ نگفتی که بعد از من به امید که ماندی