بریدۀ کتاب
1404/6/4
صفحۀ 25
ممکن است این سؤال به ذهن بیاید که مگر امام علیه السلام همیشه در حال قرب نیستند؟ پس چرا در این اشعار حال قرب دائمی را از خدا طلب می کنند؟ پاسخ این است که امام علیه السّلام در عالم بقاء صعود و نزول دارند. وقتی به عالم پایین می آیند تا از بندگان دستگیری کنند مقداری از آن مقام قرب مطلق تنزّل میکنند و اندکی از آن حال انس شان کاسته میشود سپس در وقت نماز از عالم کثرت پرواز کرده و در مقام قرب خدای متعال مینشینند؛ لذا ائمه علیهم السلام همیشه آرزو داشتند وقت نماز فرا برسد و حجاب ها کنار برود و در خلوت خودشان با خدا قرار بگیرند
ممکن است این سؤال به ذهن بیاید که مگر امام علیه السلام همیشه در حال قرب نیستند؟ پس چرا در این اشعار حال قرب دائمی را از خدا طلب می کنند؟ پاسخ این است که امام علیه السّلام در عالم بقاء صعود و نزول دارند. وقتی به عالم پایین می آیند تا از بندگان دستگیری کنند مقداری از آن مقام قرب مطلق تنزّل میکنند و اندکی از آن حال انس شان کاسته میشود سپس در وقت نماز از عالم کثرت پرواز کرده و در مقام قرب خدای متعال مینشینند؛ لذا ائمه علیهم السلام همیشه آرزو داشتند وقت نماز فرا برسد و حجاب ها کنار برود و در خلوت خودشان با خدا قرار بگیرند
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.