بریده‌ای از کتاب تمثیلات اخلاقی، تربیتی اثر محمدصادق حائری شیرازی

اگر انسان به طور عادی و سالم رشد کند،دنیا برایش تنگ می شود.انسان این گونه آفریده شده که پس از یک هفته یا یک سال که دید دنیا جای خوردن و خفتن و کار و شغل و رفت و آمد است،از خودش می پرسد بعدش چه؟چه نتیجه و فایده ای داشت؟مثل بچه ای که بعد از مدتی بازی با اسباب بازی هایش از آنها خسته و سیر می شود.انسان اگر با این دنیا سالم برخورد کند،از آن سیر می شود و این احساس به او دست می دهد که گمشده ای دارد و دنیا آن چیزی نیست که بتواند او را سرگرم و راضی کند....