بریدۀ کتاب
1403/4/30
3.7
4
صفحۀ 203
برای اولین بار متوجه شدم که در زندگی انسان یک واقعیت مسخره آمیز وجود دارد و آن این است که انسان،پیری کسانی را که اطرافش زندگی می کنند را می بیند اما پیری خود را مشاهده نمی نماید.چون پیری دیگران را می بینیم اما پیری خود را مشاهده نمی نماییم،پیران به چشم حقارت می نگریم و تصور می کنیم از مغضوبین خدایان هستند.
برای اولین بار متوجه شدم که در زندگی انسان یک واقعیت مسخره آمیز وجود دارد و آن این است که انسان،پیری کسانی را که اطرافش زندگی می کنند را می بیند اما پیری خود را مشاهده نمی نماید.چون پیری دیگران را می بینیم اما پیری خود را مشاهده نمی نماییم،پیران به چشم حقارت می نگریم و تصور می کنیم از مغضوبین خدایان هستند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.