بریده‌ای از کتاب ذن و فن نگاهداشت موتورسیکلت اثر رابرت م پیرسیک

دوستی دارم که موتوسیکلتی از نوع و ساخت موتوسیکلت من دارد. روزی موتورش را برای تعمیر پیش من آورد. وقتی پس از تعمیر برای آزمایش سوار آن شدم نمی توانستم باور بکنم که این موتوسیکلت در همان کارخانه ی موتوسيكلت من ساخته شده است. پس از کمی سواری متوجه شدم که صدا و احساس و وضع سواری بر آن کاملا با مال من متفاوت است . نمی توانم بگویم کدام بہتر یا کدام بدتر است فقط می توانم بگویم که تفاوت محسوسی بین آنها وجود دارد . شاید بتوان این اختلاف را اختلاف شخصیت نامید . هر موتوری در همان روزهای اول شخصیت بخصوصی به خود می گیرد. این شخصیت شامل مجموعه ای از اطلاعات و احساساتی است که شما نسبت به آن دارا می شوید . این شخصیت دايما در تغییر است و معمولا تغییر به سوی بدی می باشد. این شخصیت را باید در تعمیر و مرمت موتورسیکلت هدف واقعی خود قرار داد. موتوسیکلتهای نو همچون اشخاص ناشناس با قیافه ی خوش با انسان رو به رو می شوند. کوچک ترین بد رفتاری با آنها خوشی قیافه ی آنها را به هم می زند. به زودی نشاط خود را از دست می دهند و کم کم به غرغر می افتند یا حتی ممکن است از پا درآیند بر عکس در صورت خوش رفتاری از جانب شما به یارانی دیر پا و صمیمی و سالم و خوش اخلاق تبدیل می شوند. موتوسیکلت من با وجود آسیبهایی که از جانب مدعیان مکانیکی متحمل شده است ظاهرا سلامت خود را بازیافته با گذشت زمان نیازش به تعمیرگاه کاسته شده است.