بریده‌ای از کتاب غروب بت ها، یا، فلسفیدن با پتک اثر فریدریش ویلهلم نیچه
1404/4/27
صفحۀ 129
انسان که واقعیت‌اش چنین شایانِ ستایش است، چه‌گونه است که از جهتِ آرزومندی‌هایش شایانِ هیچ بزرگداشتی نیست؟
انسان که واقعیت‌اش چنین شایانِ ستایش است، چه‌گونه است که از جهتِ آرزومندی‌هایش شایانِ هیچ بزرگداشتی نیست؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.