بریده‌ای از کتاب شعر زمان ما: سهراب سپهری اثر سهراب سپهری

در دل من چیزی ست ، مثل یک بیشه ی نور ، مثل خواب دم صبح و چنان بی تابم که دلم می خواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه. دورها آوایی ست که مرا میخواند.»