بریده‌ای از کتاب آن سوی سپیدارها اثر غنچه وزیری
1404/1/14
3.7
2
صفحۀ 74
هر بار که ظروف چینی گل‌سرخی ، سفالی همدان و مسی اصفهان و زنجان را در کابینت آشپزخانه جدید جا می‌دادم، حس می‌کردم دارم گذشته ناخوشایند را به آینده ای ناپیدا پیوند می‌زنم، و دلم می‌لرزید. هرگز نمی‌خواستم از گذشته جدا شوم، نمی‌خواستم انکارش کنم، ولی جای دادن گذشته در خانه‌ای که بیشتر از هر جای دنیا می‌توانست برای من باشد، چندان دلچسب نبود.
هر بار که ظروف چینی گل‌سرخی ، سفالی همدان و مسی اصفهان و زنجان را در کابینت آشپزخانه جدید جا می‌دادم، حس می‌کردم دارم گذشته ناخوشایند را به آینده ای ناپیدا پیوند می‌زنم، و دلم می‌لرزید. هرگز نمی‌خواستم از گذشته جدا شوم، نمی‌خواستم انکارش کنم، ولی جای دادن گذشته در خانه‌ای که بیشتر از هر جای دنیا می‌توانست برای من باشد، چندان دلچسب نبود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.