بریده‌ای از کتاب سن پترزبورگ موزیکانچی دارد: سن پترزبورگ به روایت مسافران دوره قاجار اثر محمدمهدی پرچکوهی

زن این طایفه اگرچه به حسب قد و قامت و لطافت و نزاکت و صفای ظاهری حسنی تمام دارند اما حلاوت و گیرنده‌گی به هیچ وجه ندارند و مردان ایشان هم مقید به حسن صوری آن نیستند همین قدر که زن خوش‌دل و نیک‌رفتار و صاحب‌مال باشد او را تزویج کرده، نگاه می‌دارند و کمال حرمت و عزت می‌نمایند. در میان این طایفه احترام زنان بسیار شیوع دارد به حدی که در هر مکان که با یکدیگر راه می‌روند زن پیش و شوهر از عقب است و در هر مجلس و هر محفل که جمعیت زن و مرد می‌شود، مردان زنان را دست می‌بوسند هر قدر مرد کامل و زن جوان باشد قاعده این است که مردان دست زنان را بوسیده، زن روی مرد را ببوسد و زن را برخود اولی بنشاند و مردان را چندان اختیاری به زنان نیست. هر گاه زن به هر جا خواهد برود و هر که را خواهد به خانه خود آورده و هر عمل خواسته باشد بکند مرد نمی‌تواند او را ممانعت کند بلکه خود قاعده نیست که منع نماید زیرا که اختیار زن با خود اوست بلکه در بعضی موارد شوهر مطیع اوست.