بریده‌ای از کتاب شنای شبانه اثر مگان گلدین
1403/12/5
3.7
3
صفحۀ 28
اگر بچه مدرسه ای ها به طور اتفاقی مورد اصابت گلوله قرار بگیرند،هیچ کس جدی گرفتن هشدارها را از این قربانی ها مطالبه نمیکند. هیچ کس نمیگوید که قربانی ها باید آن روز بی خیال مدرسه رفتن می شدند.اصلا کسی قربانی را سرزنش نمی کند پس چرا وقتی زن ها مورد حمله قرار میگیرند،انگشت اتهام به سمت خودشان است؟ 《اگه تنهایی نرفته بود خونه.》《اگه از وسط پارک میانبر نزده بود.》《اگه سوار تاکسی شده بود.》 به نظرم،نوبت تجاوز که میرسد این اگر ها همیشه گفته می شوند.درباره مردها که هرگز.
اگر بچه مدرسه ای ها به طور اتفاقی مورد اصابت گلوله قرار بگیرند،هیچ کس جدی گرفتن هشدارها را از این قربانی ها مطالبه نمیکند. هیچ کس نمیگوید که قربانی ها باید آن روز بی خیال مدرسه رفتن می شدند.اصلا کسی قربانی را سرزنش نمی کند پس چرا وقتی زن ها مورد حمله قرار میگیرند،انگشت اتهام به سمت خودشان است؟ 《اگه تنهایی نرفته بود خونه.》《اگه از وسط پارک میانبر نزده بود.》《اگه سوار تاکسی شده بود.》 به نظرم،نوبت تجاوز که میرسد این اگر ها همیشه گفته می شوند.درباره مردها که هرگز.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.